Nadpłytkowość samoistna – objawy i leczenie

Nadpłytkowość samoistna niestety, ale jest chorobą nowotworową, która obejmuje szpik kostny. Cechą charakterystyczną tej choroby jest nadprodukcja płytek krwi, które nie funkcjonują prawidłowo. Niemniej jednak jak objawia się nadpłytkowość samoistna i jak się ją leczy?

Nadpłytkowość samoistna- objawy

Wspomniane już zostało, że nadpłytkowość samoistna jest jednym z typów nowotworów, które obejmują szpik kostny. Niemniej jednak, to co jest najbardziej niebezpieczne podczas tej choroby, to fakt, że można ona przez długi czas nie dawać absolutnie żadnych objawów. Pierwsze objawy mogą wystąpić tak naprawdę nawet w okresie kilku lat od jej pierwotnego wystąpienia. Z tego też względu nadpłytkowość samoistną niezwykle trudno jest zdiagnozować, a także zareagować w momencie pierwotnego stadium tej choroby. Niemniej jednak wraz z upływem czasu u pacjentów cierpiących na nadpłytkowość samoistną mogą wystąpić powikłania zakrzepowe. To właśnie one są uważane za jeden z najczęstszych objawów choroby jaką jest nadpłytkowość samoistna. Niezwykle rzadko u pacjentów cierpiących na to schorzenie, mogą wystąpić również powikłania krwotoczne. Warto również w tym momencie wspomnieć o tym, że objawy, a także ich nasilenie jest ściśle uzależnione od liczby płytek krwi, które produkowane są ponad normę, a także od ich nieprawidłowego funkcjonowania. Wspomniane już powikłania zakrzepowe, który występują w przebiegu nadpłytkowości samoistnej, mogą jednak dawać następujące objawy:

• chory może odczuwać zaburzenia czucia
• pojawiają się również problemy z drętwieniem kończyn
• zaburzenia widzenia, które mają charakter okresowy i dość szybko przemijają
• mogą pojawiać się napady padaczkowe
• mogą wystąpić objawy przypominające te, które pojawiają się przy chorobie niedokrwiennej serca
• bóle zamostkowe
• bóle głowy oraz towarzyszące temu zawroty głowy
• w najgorszych przypadkach pojawia się porażenie połowiczne.

Wspomniane również zostało, że dość rzadko pojawiają się objawy charakterystyczne dla powikłań krwotocznych. Wówczas pacjenci mogą spodziewać się pojawienia się krwawień, które głównie obejmą obszar błon śluzowych, a także i przewodu pokarmowego. Warto również dodać, że u około 10 do 15% chorych, zmaga się również z umiarkowanym powiększeniem śledziony. Jak już zostało powiedziane, nadpłytkowość samoistna jest chorobą niezwykle trudną do zdiagnozowania, z tego względu, że nie daje ona żadnych szczególnych objawów, a najczęściej jest ona diagnozowana w momencie, kiedy pacjent z innych powodów decyduje się na wykonanie morfologii krwi.

Nadpłytkowość samoistna- leczenie

Najważniejsze w procesie leczenia nadpłytkowości samoistnej jest oczywiście przeprowadzenie badań laboratoryjnych, na podstawie których lekarz specjalista jest wstanie zyskać pewność, że u danego pacjenta, rzeczywiście występuje ten typ nowotworu. Wykonuje się wówczas pełną morfologie krwi obwodowej, a także poszerza się diagnostykę u hematologa. Warto wiedzieć, że sam wybór odpowiedniej metody leczenia jest związany z wieloma czynnikami, a także zależy od ryzyka wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych. Znacznie ono wzrasta w szczególności u osób powyżej 60 roku życia lub u osób, które miały już w przeszłości problemy zakrzepowo zatorowe. W przypadku osób, które nie zaliczają się do grupy zwiększonego ryzyka, jedynym specyfikiem jaki jest wykorzystywany to kwas acetylosalicylowy czyi popularna aspiryna w dawce kardiologicznej. W przypadku osób, u których stwierdzono czynniki podwyższonego ryzyka, oprócz kwasu acetylosalicylowego stosuje się również leki cytoredukcyjne. Niestety, trzeba mieć świadomość co do tego, że całkowite wyleczenie nadpłytkowości samoistnej nie jest możliwe. Chorzy zobowiązani są do dożywotniego przyjmowania leków, co pomoże znacznie wydłużyć długość życia z tą chorobą. Co więcej leki zapewnią im także satysfakcjonującą jakość życia. Odpowiednie leczenie pozwoli również zmniejszyć dolegliwości choroby.